‘Van je familie moet je het hebben, je kiest niet je familie maar wel je vrienden’…
Familie ligt gevoelig, we worden bijna allemaal in een familie geboren maar zijn daar niet altijd even blij mee. Je kan een leuke, betrokken en gezellige ‘van-de-gestampte-pot’ familie hebben of een (on)gelovige familie, uit een creatief of wetenschappelijk nest of een ondernemersgezin komen, het kan ook zijn dat je de uren telt dat je eindelijk uit huis kan. Of terugkijkt met een milde vorm van weerzin … er hangt een grauwsluier over je jeugd.
Of je wordt belast met een beladen familiegeschiedenis: die ‘gekke’ oom die voor de trein sprong en waar niemand over praat, het oorlogsverleden wat nog steeds niet verwerkt is en van generatie op generatie ‘overspringt’, een erfelijke ziekte, een zwijgende vader, een koopzieke moeder, een oppervlakkige dochter en een afwezige zoon. Families zijn er echt in alle soorten en maten en je hebt mazzel als je het met elkaar treft en elkaar niet de tent uitvecht, hetzij letterlijk dan wel figuurlijk.
Ook dit aspect is wat Jezus niet ongemoeid laat en waar ik dan ook vaak bij stilsta. Want om je heen zie je dat veel mensen binnen een familie elkaar onnodig gevangen houdt, alles is vanzelfsprekend geworden of hier nu wel of geen liefde aan ten grondslag ligt.
Een moeder die verwacht dat ze altijd de aandacht krijgt, ook al is iedereen druk om zijn eigen leven vorm te geven, als ma belt dan laat je alles uit je handen vallen. Eigenlijk is dat altijd zo geweest en het is nog steeds niet veranderd, maar niemand durft er tegenin te gaan. Die neef die altijd zijn hand ophoudt en ermee wegkomt. Die zwager die verwacht dat er bij iedere verbouwing een paar handjes meehelpen, ook als het echt even helemaal niet uitkomt. En dat zijn nog de ‘milde’ vormen van familieklitterij.
En dan de duistere familiekanten: alcoholisme, huiselijk geweld, incest, criminaliteit, een schuldenberg die niet betaald kan worden en kinderen die met lege magen naar school gaan of de dag beginnen met een energy drink.
Jezus rekent in een keer af met ‘familie’. Dat is best shocking. Loop je jezelf soms af te vragen of je wel een goede (schoon) dochter bent en dan valt je oog opeens op de volgende passage in Lucas 8:19-21 uit de BGT: De moeder en de broers van Jezus kwamen naar hem toe. Maar omdat er zo veel mensen waren, konden ze niet bij Jezus in de buurt komen. Toen zeiden de mensen tegen Jezus: ‘Uw moeder en uw broers staan buiten, ze willen met u spreken.’ Maar Jezus zie tegen de mensen: ‘Mijn moeder en mijn broers? Die staan hier! Want iedereen die luistert naar het nieuws over God en die doet wat God wil, is mijn moeder en mijn broer.”
Jezus liet zijn familie dus gewoon wachten. Ze hadden geen VIP status. In een andere passage (Marcus 3:21) kan je ook lezen dat zijn familie zelfs even heeft getwijfeld aan zijn gezond verstand … pijnlijk.
Toch is het goed gekomen met Jezus en zijn familie. Maria, zijn moeder, komt o.a. in beeld bij zijn kruisiging, waarbij Jezus er zelfs voor zorgt dat ze in plaats van hem een nieuwe ‘zoon’ krijgt die vanaf dan voor haar zal zorgen, Johannes een van de volgelingen. Zijn broer, Jacobus, leidde de gemeente in Jeruzalem en heeft een prachtige brief nagelaten die we kunnen lezen in het Nieuwe Testament.
Het nuanceverschil is dat Jezus niet zijn moeder naliep noch zijn broer(s) maar dat zij hem volgden omdat hij een boodschap uitdroeg die ze op een gegeven moment op waarde wisten te schatten. Een die bloedbanden overstijgt en juist mensen de kans geeft te beginnen met een schone lei, met of zonder familie maar zeker met een nieuwe familie!