'Ik geef jullie een nieuw gebod dat jullie elkaar liefhebben'

Tag: liefde

Reclame?

Ik ben later tot geloof gekomen, dat heeft zo z’n voordelen: geen traditie waarin je vastgeroest zit of een familie die van je verwacht dat je iedere zondag in de kerk zit.
Natuurlijk zijn er gelovige gezinnen die gelukkig zijn en dat is mooi. Toch heeft het feit dat ik zelf mijn pad naar Jezus heb gevonden, grote voordelen. Het is recht uit het hart en op ervaring gebaseerd en ik ben nooit ‘opgesloten’ geraakt in een kerkelijk verband waar je heel makkelijk in een eigen cocon komt te zitten en alles wat daar ‘buiten’ gebeurt met argusogen kunt gaan bekijken.
Natuurlijk geldt dit ook niet voor alle kerken of gelovigen, er is een groot grijs gebied. Over het algemeen heb ik veel geleerd in de gemeente en ben ik daar ook gedoopt. Als ik in de kerk kom, kan ik me heerlijk thuisvoelen, ik ben dankbaar dat er kerken zijn. Dat mensen in Nederland sowieso hun godsdienst mogen belijden vanuit welke richting dan ook, is niet vanzelfsprekend in de hele wereld.

Wat mijn begrip te boven gaat is dat bepaalde kerken nu in een slecht daglicht komen te staan door anti-vaxxers. Mensen die vanuit geloofsovertuiging geen vaccinatie nemen. Begrijp me niet verkeerd: als God geopenbaard heeft door een visioen, droom of innerlijke stem dat vaccinatie niet nodig is, dan is dat duidelijk maar ik heb niet de indruk dat dit het geval is. En als God niet spreekt, doe je wat voor de hand ligt en gebruik je je gezonde verstand.

Ikzelf heb ook lang vaccinatie (her) overwogen en alles goed onderzocht. Wij zijn zeker niet over een nacht ijs gegaan. Totdat duidelijk werd dat het kiezen tussen twee kwaden (Corona al dan niet met ernstige gevolgen of een vaccinatie waarvan moet blijken of die op lange termijn geen bijwerkingen geeft) de tweede het meest plausibele bleek. Ook toen hebben we nog gewacht totdat het sowieso mogelijk was om te kiezen voor het meest ‘veilige’ vaccin. Niet alleen voor mezelf doe ik dit, maar ook voor kwetsbare familieleden, werk, het vollopen van de IC’s …
Bovendien heb ik vanwege buitenland reizen al de nodige vaccins gehad.

Als uiteindelijk blijkt dat deze vaccinatie toch niet goed is, kan je alsnog ‘nee’ zeggen, maar baseer dat op actuele feiten. Wat nu gebeurt, is schrikbarend: complottheorieen zonder enige basis, fanatisme, projecties op het Bijbelboek Openbaring … Waar is de nuchterheid gebleven?

Een van de kopstukken in Nederland: evangelist Jan Zijlstra is onlangs overleden, hij was niet gevaccineerd – al is dit nooit officieel bevestigd -. Ik kende zijn gedachten hierover niet. De keren dat wij in zijn gemeente zijn geweest, sprak hij zich hier niet over uit. Hij had een bloeiende en gezegende bediening en veel mensen zijn in zijn genezingsdiensten in de naam van Jezus, genezen. Dit zijn krachtige getuigenissen. Het is pijnlijk om te concluderen dat deze man door Corona is geveld. Het was niet nodig geweest!

Dat mensen zich niet willen laten vaccineren is tot daar aan toe, maar dat dit zulke grote gevolgen heeft voor de samenleving, zoals het weer vollopen van de IC’s, neemt die vrijblijvendheid weg. Het wordt dan grimmiger.

Ook vind ik deze ontwikkeling geen ‘reclame’ voor het evangelie. In het sterk geseculariseerde Nederland wordt heel makkelijk geschopt tegen alles wat met geloof of kerk te maken heeft. Daar draagt deze ontwikkeling niet aan bij.

Misschien kunnen gelovigen weer terugkeren naar de eenvoudige basis zoals Jezus onderwees: “Heb uw naaste lief, zoals u uzelf liefheeft.” En: “Men zal u herkennen door de onderlinge liefde.”

Medisch, Injectie, Vaccin, Typografie, Vaccinatie

Vergeven?

Ik denk dat een van de grootste uitdagingen ligt in de vraag van Jezus of wij bereid zijn te vergeven. Aan het kruis zei Hij zelf over spottende omstanders:”Vader vergeef hen, ze weten niet wat ze doen.” En dat was ook zo, als mensen hadden geweten dat ze de Messias aan het bespotten waren, dan zouden ze ineengekrompen zijn van schaamte en verdriet.

Het kruis herinnert ons aan zoveel, daar is alles volbracht: onze schuld weggenomen, een nieuw begin geschonken, een schoongewassen bestaan en genezing van ziel en lichaam. Het kan makkelijk vergeten worden of een feit wat opgeslagen wordt als kennis maar wat niet meer leeft. Sta nu even stil: ontroert of raakt het kruis jou nog? Ga je er nog dagelijks naartoe met al je hebben en houden?

Hoe dan ook, vergeven is ook een onderdeel van het Onze Vader wat dagelijks gebeden wordt. We vragen vergeving aan God zodat ook wij mensen die ons iets schuldig zijn, kunnen vergeven. En dat is soms moeilijk. Zeker als het niet om iets kleins gaat maar om wonden die zijn geslagen door woorden of daden en niet zelden door mensen van wie we houden of met wie we een band dachten te hebben.

Ik heb natuurlijk ook dit soort issues en dacht aan mijn ‘vijanden’. Van wie ik toch ook niet helemaal loskom. Want dat is wat niet-vergeven doet: je blijft zelf ook gevangen. Het kan zijn dat ik het wel graag wil, maar ook iets terug verwacht. En dat is niet altijd hoe het gaat. Soms zijn we boos op mensen maar zij weten allang niet meer waarom … of het blijft een herhaling van hetzelfde, een bepaald patroon keert weer terug wat het moeilijk maakt om te vergeven.

Ik dacht hieraan in het diepst van de nacht en realiseerde me dat het me erg dwarszat. Ik vroeg Jezus: Heer, wat moet ik doen?
En drie keer klonk het vanuit in het diepst van mijn wezen: Vergeef, vergeef, vergeef. Op een zachte, heldere en heel duidelijke maar absoluut niet dwingende manier. Zoals een vader of broer die liefdevol advies geeft.

Daar lag ik dan …

En dit herhaalde zich nog een keer toen ik er weer mee op de proppen kwam en nu overdag: Vergeef, vergeef, vergeef. Dat was even slikken, ik had daar helemaal geen zin in! Waren er geen andere opties? Dit vond ik echt moeilijk en ik worstelde ermee en besprak het met mijn hubby. Ik deed het wel want als de Heer zegt dat je iets moet doen, dan heb je weinig in te brengen. Misschien vergeef ik vandaag maar zal ik het morgen weer moeten doen, net zo lang tot de situatie of mensen over wie het gaat, uit mijn system zijn.

God wil dat we vrijheid ervaren en blijdschap in Hem, niet dat we slaaf zijn van het verleden of bedelaars die genoegen nemen met de kruimels. Hij heeft ons uitbundig lief en deelt uit van alles wat we nodig hebben: liefde, bescherming, onverdiende goedheid, genade, geduld, de lijst is lang. De andere kant is: kunnen wij dit ook aan anderen geven, en niet alleen aan de mensen met wie het wel goed zit maar juist aan die mensen die je liever uit de weg gaat. Natuurlijk is het belangrijk dat dit echt is en recht uit het hart, anders wordt het een trucje en iets huichelachtigs. Dus om echt uitbundig lief te hebben en te leven, zullen eerst onze eigen wonden geheeld moeten worden. Dat kost tijd maar we kunnen het ook onnodig rekken door de wonden open te houden en onszelf te rechtvaardigen.

Ik merk dat het goed is voor mij om te vergeven, natuurlijk deed ik het al maar het ging nu om grotere issues. Ik ervaar dat ik groei in mijn geloof, als mens. Niemand wil – als het goed is – dezelfde blijven met dezelfde issues en pijnen of pijntjes uit het verleden. Mensen die dit wel doen raken vaak bitter, ze staan stil.

Ik begreep dat Jezus dit vooral voor mij deed. Hij wil dat ik loskom van het verleden, ook al is het soms nog actueel, zodat ik in het heden, telkens weer, opnieuw kan beginnen. Ik hoef niet bezig te zijn met wie ik vergeef maar dat ik die stap zet.

Misschien zie ik bepaalde mensen nooit meer maar door te vergeven, heb ik losgelaten. Soms denken mensen dat vergeven synoniem is aan ‘het is niet erg wat er is gebeurd’ maar dat is natuurlijk onzin. Er kunnen verschrikkelijke dingen zijn gebeurd, dat veranderd niet en mag ook nooit goedgepraat worden. God is liefde maar ook rechtvaardig en het is goed dat mensen verantwoording moeten dragen voor hun daden. Maar het gaat om het gevangen worden gehouden door een gebeurtenis of door de mensen die dit al dan niet bewust hebben gedaan … Door hen los te laten, laat je jezelf vrij en zij krijgen de kans om ook opnieuw te beginnen. Want wie wil er nu niet een tweede kans?

Vrouw, Lucht, Zonlicht, Armen, Open Armen, Zonnestralen

Foto: Pixabay fotograaf Daniel Reche

Kerst 2020

Het jaar 2020 was extreem en voor veel mensen een persoonlijke desillusie.

Het corona virus sloop over de Chinese grens en vrijwel de hele wereld ging op slot.

Mensen kwamen in de greep van angst en onzekerheid. Speculaties over het ‘einde der tijden’, kwamen voorbij. Complottheorieën staken op als de kop van een veelkoppige draak waar drommen mensen kritiekloos achteraan lopen. Gevoed door onfrisse ideologieën en elke kapstok die je maar kan vinden. Mensen willen antwoorden, ook al zijn ze nog zo leeg.

Stille armoede dient zich aan, faillissementen, banen die op de tocht staan, (horeca)zaken die de deuren moeten sluiten. Contact wordt afstandelijk en (oude) mensen sterven in eenzaamheid.

De regering probeert de regie te houden en hangt de oren naar virologen die steeds een nieuwe maatregel afkondigen. Mensen worden er moe van en gaan gewoon weer hun gang. Een harde lockdown als gevolg.

Zelfs vele kerken sluiten gehoorzaam de deuren terwijl ze open zouden kunnen blijven – al is het met aanpassingen -. Een gelovige zou juist in deze tijd het huis van God moeten kunnen bezoeken, desnoods de hele week, creativiteit is juist nu geboden. God neemt geen rustpauze.

Te weinig hoor je mooie verhalen over geloof, hoop en liefde of ze krijgen niet het podium wat ze verdienen. Mainstream media zoomt vooral in op kommer en kwel. Want ze zijn er wel: mensen die genezen, mensen die de hoop niet opgeven, mensen die elkaar helpen, mensen die in vrede sterven en mensen die het zilveren randje om de donkere wolk blijven zien.

En nu is het Kerst. De donkere dagen zijn voorbij en het licht van Christus schijnt door alle duisternis heen. Het is nooit weggeweest en zal altijd blijven, we mogen hieraan vasthouden en liefde en kracht ontvangen om door te gaan.

Een gezegende en hoopvolle kerst gewenst. Blijf geloven, hopen en liefhebben, hebben we eigenlijk een andere keus?

Geboorte Van Jezus, Nativity

Bron: Janeb, Pixabay

Oud en Nieuw

Het verbaast me altijd weer dat veel gelovigen zich nog steeds bezighouden met het Oude Testament. Ook wel het Eerste Verbond genoemd, het verbond van God met het Joodse Volk door Mozes en de daaruit voortvloeiende Tenach (deze omvat o.a. de boeken met alle ge- en verboden van God, zoals de bekende 10 geboden). Ook Abraham, Isaac en Jakob, de aartsvaderen van het Joodse volk, zijn nog prominent aanwezig in veel preken in een doorsnee kerk.

Begrijp me niet verkeerd: je moet je geschiedenis kennen om het heden te begrijpen. Niets is toevallig, gebeurtenissen werpen hun schaduw vaak vooruit. Het Oude Verbond gaat over het Beloofde Land, het land wat God belooft aan zijn volk. Vijandige volken die het land omringden of bedreigden en onreine rituelen erop nahielden, daar werd de strijd mee aangegaan. Het Oude Verbond gaat ook over de relatie die God zoekt met wie Hem liefhebben, er staan prachtige boeken in zoals Daniel, Samuel, Hooglied, Psalmen, Spreuken of Prediker. Er is veel inspiratie uit te halen en het geeft zicht op de geschiedenis van het joodse volk.

En dan komt uit hetzelfde volk de Messias voort, Jezus. En dan start een nieuw verbond, het Tweede Verbond ook bekend als het Evangelie en het Nieuwe Testament.

Het goede nieuws van Jezus vertegenwoordigt het Nieuwe Verbond wat God aangaat met wie dit willen aannemen. Het is een boodschap van (naasten) liefde, vergeving en vrede. Hij verwerpt het Oude Verbond niet, maar wijst een nieuwe weg, een andere weg. Het bidden voor je vijanden en je rechterwang toekeren, is een boodschap waar ook vandaag veel mensen moeite mee hebben. We starten liever een oorlog of gaan een conflict aan. Jezus was zeker geen doetje, Hij confronteerde mensen en nam geen blad voor zijn mond, dit mogen wie Hem volgen ook niet doen. Onrecht moet benoemd worden en wegkijken is geen optie. Jezus is niet voor niets naar het kruis gedreven, al heeft God dit ten goede laten meewerken …

Mensen die zeggen te geloven in Jezus, zouden het Nieuwe Testament, de nieuwe ‘afspraak’ van God met wie Hem liefhebben, moeten verkiezen boven het Oude Verbond. Dan krijg je ook geen vermenging en dubbelhartigheid. Wie het Oude Testament nog steeds heel belangrijk vindt, gelooft vaak ook in oorlog en politiek als mogelijk antwoord op hedendaagse dilemma’s. Maar rabbi Jezus heeft dit nooit aangemoedigd of onderwezen: Hij geeft aan dat zijn rijk niet van deze wereld is. We zijn wel in de wereld maar niet van de wereld. Als je dat begrijpt en tot je laat doordringen, dan pas dan kan de boodschap van liefde en vergeving wortel schieten in deze wereld vol conflict en haat. Haat verdrijft nooit haat. En alleen licht verdrijft de duisternis.

Desk, Boek, Kaars, Klok, Tafel, Studie
(foto Pixabay)

Ahavah nieuw boek

Ons nieuwe boek over de (goddelijke) liefde en hoe dit werkt in de praktijk van ons leven als man en vrouw, op het werk , in vriendschap, tijdens moeilijke momenten en momenten van geluk.  God en dus de liefde staan niet los van het leven maar zijn er onderdeel van. We worden uitgenodigd om dit steeds weer bewust te zijn en ons ervoor open te zetten. Dat het een feest van herkenning voor je mag zijn! Bestel 

Karma… of?

We zijn in India geweest, een prachtig land! Vol tegenstellingen en extremen. Je ziet heel arme mensen op een vuilnisbelt leven en anderen leven in weelde. Er zijn prachtige monumenten en de veelkleurigheid van kleding, voedsel, culturen, lijken allemaal samen te vloeien in India. India is een bakermat waarin alles wat je op de wereld kunt vinden, samenkomt: wijsheid, armoede, schoonheid, een rijke geschiedenis een land waarin alle religies hun weg zoeken en het Hindoeïsme de staatsgodsdienst is.

In India heb ik ook berusting gezien omdat mensen geloven in
de wet van Karma (oorzaak en gevolg), je bent arm geboren, dit komt mogelijk
door een vorig leven waarin jij iets verkeerd hebt gedaan. Dit accepteer je
want het is nu eenmaal zo. Hierdoor blijven heel veel mensen opgesloten in een
leven van armoede, ziekte, afwijzing en honger. Anderen, die puissant rijk zijn, denken op hun manier dat ze het wel heel goed gedaan moeten hebben in vorige levens en dit dus verdiend hebben. Zo leven arm en rijk naast elkaar. Wat niet wil zeggen dat de rijken geen poot uitsteken naar de armen. Maar de cyclus van
reïncarnatie en karma wordt hiermee niet doorbroken.

In het jodendom zie je hetzelfde, in de tijd van Jezus leefden heel veel zieken of marginalen aan de rand van de maatschappij. Volgens de joodse reinheidswetten hadden deze mensen ook geen plek in de maatschappij omdat ze ritueel ‘onrein’ waren. Ze mochten de tempel niet in, melaatsen woonden op eenzame plekken buiten de stad.  Jezus doorbrak dit helemaal en ging juist naar de mensen die door de maatschappij waren uitgekotst zoals hoeren en belastinginners die in dienst stonden van de Romeinen …
Hij herstelde hun menselijke waardigheid door hun uit te nodigen zich te bekeren en een nieuw leven te beginnen. Ook genas hij zieken die al jaren onder een ziekte of kwaal gebukt gingen. Jezus was revolutionair. Een jood die zijn eigen godsdienst durfde te bekritiseren en de joodse traditie afstofte om de liefde van God weer zichtbaar te maken.

In onze westerse maatschappij hoor je mensen ook weleens zeggen: ‘Ik geloof in
karma’, vaak heeft dit te maken dat iemand graag wil zien dat een ander zijn ‘verdiende’ loon krijgt. Je hebt een zak van een baas gehad en je hoopt dat zijn karma is dat hij zelf een keer op zijn bek gaat. Of de buurvrouw die altijd haar muziek een tandje harder zet, haar karma zou moeten zijn dat ze zelf een keer knettergek wordt van lawaai. Hoe dan ook: de wet van karma wordt in ons Westen nogal eens benut om onderhuidse boosheid te ventileren.

In de Bijbel staat ook ‘wat je zaait, zul je oogsten’, met andere woorden: alles wat je doet, heeft gevolgen. Maar dan komt Jezus die spreekt over liefde en vergeving, dat die altijd leading moeten zijn. Geen zoetsappige, wegkijkende liefde maar wel een
liefde die bereid is om het verleden los te laten en verder te gaan, een liefde
die boeien verbreekt, vergeving en goddelijke genezing schenkt. Op die manier
hoeft ‘karma’ ons en anderen niet meer gevangen te houden.

Redder, verlosser, vriend

Over Jezus zijn de meningen al eeuwen verdeeld: sommige
mensen zien hem als een wijze Rabbi (leraar) die in de Oudheid rondtrok in
Palestina (nu Israël) en zijn wijsheid deelde met de mensen die op zijn pad
kwamen, de wonderen en genezingen die hij daarbij deed, zien mensen soms als ‘metaforisch’, niet als een echt feit. Dat Jezus gekruisigd is, wordt afgedaan als ‘zoveel mensen die het bestaande gezag (de Romeinen) een strobreed in de weg legden, werden gekruisigd’ …

Dan heb je de Jezus aanhangers die de Bijbel van ‘kaft-tot-kaft-
letterlijk nemen. Ze geloven in de bijvoorbeeld in de letterlijke schepping, het
verhaal van Adam en Eva is echt zo gebeurd. Het is niet een verhaal om uit te
leggen hoe de mens van God afdwaalde, maar het heeft echt zo plaatsgevonden – overigens heeft het ook geen zin om de ‘letterlijkheid’ te betwisten want het gaat erom, wat wil dit verhaal ons vertellen ….? – .

Deze mensen brengen ook geen scheiding aan in het Oude
Testament (OT) en het Nieuwe Testament (NT). Ze zien niet dat het NT het boek
is waar ze zich op mogen richten als gelovigen in Jezus maar blijven het OT
hiermee vermengen, waardoor er verwarrende situaties ontstaan. Voorbeeld: Jezus
zegt: ’Bid voor je vijanden.’ In het OT staan teksten waarin duidelijk wordt
gemaakt dat die juist vernietigd moeten worden – deze teksten moet je
natuurlijk wel begrijpen in hun tijd en context en niet meer ‘overnemen’ naar
het heden -. Toch wordt dat volop gedaan. Waardoor christenen doen aan politiek
en oorlog. Zaken die je niet terug ziet bij Jezus en zijn leer.

Dan heb je mensen die Jezus alleen maar zien als een grote
broer die zegt dat ‘alles goed komt’. Deze Jezus is ontdaan van al zijn felheid
en confrontatie. Hij mag de gekruisigde zijn die is opgestaan maar zijn leer, zoals
de Bergrede, is op de achtergrond geraakt. Jezus is op die manier ‘onschadelijk’, je mag op zijn schoot zitten, maar hij zal je niet een spiegel voorhouden … Hij mag je troosten maar niet vermanen …

Dan heb je mensen die de Bijbel zien als ‘literatuur’, de
Bijbel is een boek met ‘mooie verhalen’ die je ook vooral zo moet lezen. De
historiciteit wordt bijna geheel in twijfel getrokken door deze mensen. Het
zijn de intellectuelen die het niet meer ‘sexy’ vinden om kinderlijk te
geloven, maar wel nog hun brood verdienen aan het geloof. Het zijn dominees die
publiekelijk verklaren de Bijbel niet echt serieus te nemen, het geloof in God
te betwijfelen en nog wel ongehinderd op de kansel staan. Richt dit soort lui hiermee geen schade aan? Ze vertegenwoordigen zichzelf en leiden, volgens mij, hun kudde naar de afgrond want van bekering, verlossing, hemel en hel, willen ze niets meer weten. Want dit is ‘uit de tijd’.

Als we kijken naar het werk van Jezus (NT), dan komt daar
een heel ander beeld naar voren. Hij riep op tot ‘bekering’-het afkeren van je
oude, vaak dorre, leven- en verkondigde dat het Koninkrijk van God nabij is.
Waar staat het Koninkrijk van God voor? Voor bekering, verlossing (vergeving
door God) Liefde en vriendschap. Niemand wordt buitengesloten, iedereen is
uitgenodigd maar je moet wel die stap zetten … het afleggen van jezelf, het
sterven aan jezelf … om een nieuw en heel mens te worden. Zo leefde hij zelf tot
aan het kruis en de opstanding. Mensen die naar zijn woorden luisteren en
handelen noemt hij ‘vrienden’, hij verwacht dat die vrienden in staat zijn tot
hetzelfde of zelfs meer dan hij heeft voorgeleefd. Kortom: Jezus verwacht veel van
ons maar vertrouwt er ook op dat we dit met Gods steun, kunnen. Zo is de cirkel
rond: Jezus als redder, verlosser en vriend.

Ben-Hur

Gisteren naar de voor premiere geweest van de film Ben-Hur.
Het is een remake van de legendarische film uit 1959 met Charlton Heston in de hoofdrol. De verhaallijn van de film is ijzersterk, over welke keuze’s gemaakt worden op doorslaggevende momenten. Uiteindelijk winnen liefde en vergeving en deze boodschap is hard nodig in onze huidige wereld.

Het teken …

Al eerder heb ik aandacht besteed op dit blog aan SignofChrist.nl, het teken van Christus.

Het teken van de Mensenzoon, zoals beschreven in Matteus 24:30 luidt als volgt:

En dan zal aan de hemel het teken van de Zoon des mensen verschijnen; en dan zullen al de stammen van de aarde rouw bedrijven en zij zullen de Zoon des mensen zien, als Hij op de wolken van de hemel komt met grote kracht en heerlijkheid.

Het is teken kan vertaald worden als:
een (teken) manifestatie van liefde en licht.

Een ander belangrijk vers komt uit Johannes 14:6 is waarin Jezus zegt: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Dit Bijbelvers is door de kerk vaak politiek uitgelegd.

Met politiek bedoel ik dat het vaak gebruikt is om andersgelovigen of – denkenden, het gevoel te geven dat God zich op geen enkele andere manier gemanifesteerd kan hebben dan door Jezus en dat hij ook de enige weg is tot God.

Er is een prachtige manier om de veelgebruikte woorden van Jezus uit te leggen, een manier die veel meer past bij wie hij is en wat hij wilde uitdragen toen hij nog op aarde rondliep: Liefde is de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot God dan door Liefde, want Jezus is het symbool van liefde.

Als mensen op die manier naar deze woorden kunnen kijken, dan ontstaat er veel meer ruimte voor onderlinge dialoog, voor medemenselijkheid, voor nieuwsgierigheid naar elkaar. Het hokjesdenken is niet meer van deze tijd. Hiermee is zeker niet gezegd dat je alles op een hoop kan gooien en kunt zeggen dat alle godsdiensten en richtingen ‘hetzelfde’ zijn. De boodschap van Jezus is heel krachtig en raakt dagelijks duizenden levens aan, over de hele wereld, levens die ook daadwerkelijk veranderen. Waar duisternis was, is nu licht. Waar onrust was, eindelijk vrede. Waar ziekte was, genezing. Kortom: God is een levende God!

Er zijn veel mensen in de wereld, al dan niet behorend tot een andere religie, die heel veel met Jezus hebben. Alleen ze noemen zich geen christen. Toch herkennen deze mensen in Jezus een vriend … zal Jezus hen dan uitsluiten? Hij zegt hierover in Lucas 9:49-50 … “Want wie niet tegen ons is, die is voor ons …

Laten we Jezus opnieuw ontdekken, ontdaan van elke politiek getinte gedachte of drang om iets te bewijzen. Want liefde hoeft niet bewezen te worden, in haar aanwezigheid valt alles op zijn plek. En komen mensen pas echt tot bloei.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén