Er zijn dit jaar grote popiconen heengegaan. Mensen die echt goede muziek hebben gemaakt. Natuurlijk kan je over smaak twisten en sommige
gelovigen zullen zeggen dat wereldse muziek niet zonder meer goed is. Het is
niet totaal gewijd aan God. Maar dat neemt niet weg dat muziek gewoon een
stempel op je leven drukt. Een geheugenspoor in je leven trekt.
Wie denkt er bij bepaalde liedjes niet terug aan de eerste
liefde, een vakantie in de zon, een pijnlijk afscheid of een onvergetelijke
dag?
Muziek raakt je, brengt je in beweging, kan je meeslepen en
gevoelens tot uitdrukking brengen die je niet zo 1,2,3 kunt benoemen. En er is zo veel mooie muziek in zo veel verschillende stijlen.
Terug naar de popiconen die stierven. Afgezien van het feit
dat een sterfgeval altijd veel verdriet meebrengt, komt bij het sterven van een
bekend persoon ook een lawine van speculaties en roddels op gang. Helaas blijkt dat het spreekwoord ‘waar rook is, is vuur’, in die gevallen regelmatig wordt
bevestigd.
Menig icoon valt van zijn sokkel door verhalen over drank, drugs of andere
verslavingen. Het zorgvuldig opgebouwde imago wat tijdens het leven ook wel aan
erosie onderhevig was maar toch weer werd opgepoetst, wordt stelselmatig
onderuitgehaald.
Wil dit zeggen dat de muziek die mensen hebben gemaakt dan
opeens niet meer mooi is of niet meer goed of dat die mensen helemaal niet deugden? Dat niet maar het wordt, voor mij, nooit meer
onbevangen er is een bijsmaak bij gekomen, er ligt een grauwsluier
overheen.
De dood van Jezus, die ook voor velen een soort ‘superstar’
is, was ook niet romantisch. Hij werd verguisd, aangeklaagd, bespuwd, bespot en
op de meest vernederende manier, als een misdadiger, gekruisigd. Zijn ‘imago’ werd in een keer vernietigd en hangend aan het kruis, bleven mensen hem
vernederen. Wat zijn dood echter teweegbracht, kon niemand voorzien maar was
wel door hem voorzegt: deze tempel (zijn lichaam) zal na drie dagen weer
verrijzen en zo is het, volgens ooggetuigen, gebeurd. Hij is gestorven door onze zonden maar heeft ons ,op dat moment, ook verlost van onze zonden (voor wie dit wil aannemen) en dat is een mooi en hoopvol vervolg op een verhaal wat zo wanhopig leek te eindigen.
