Pinksteren is voor mij het meest bijzondere christelijke ‘feest’,
die dagen wordt in herinnering gebracht dat Jezus bij het weggaan van zijn
discipelen, de heilige Geest, belooft. Deze geest wordt kort daarna ‘uitgestort’
over een grote groep mensen en allen profeteren ze in ‘tongen’, en ze spreken
in talen die ze normaal niet zouden spreken. Ze worden ‘begeesterd’ en spraken over het evangelie. Er gaat een enorme kracht vanuit. Dit stuk kan je nalezen in het boek Handelingen (NT).
De heilige Geest is de kracht van God die ons in staat stelt
te zien en te doen wat we moeten doen. Die ons de ogen opent en waardoor we tot
geloof komen. De heilige Geest kan ook verschillende vormen aannemen: als een duif daalde hij neer op Jezus na zijn doop, als teken dat zijn geestelijk werk toen begon. Hij werd toen ‘de zoon’ van God.
De Geest kan zich ook voordoen als een wind, een fluisterende stem, een engel
en natuurlijk inspireert de heilige Geest mensen, zodat ze zelf een belangrijke
boodschapper worden. De heilige Geest is ook niet afhankelijk van een geloofssysteem of traditie, ‘Hij’ is er.
Hij leidt ons op het juiste pad. Eigenlijk kan een mens niet
zonder de heilige Geest. Je kunt gedoopt zijn, naar nog niet de heilige Geest
hebben ontvangen. Het kan ook zijn dat het allebei samenvalt. Maar het is niet
vanzelfsprekend. Je mag dan ook bidden dat je de heilige Geest mag ontvangen.En natuurlijk kan je de heilige Geest uitnodigen en vragen jou opnieuw te vullen, als je Hem al ontvangen hebt.
Jezus waarschuwt dat we hem misschien wel kunnen beledigen, maar de heilige
Geest niet. Dit zal niet vergeven worden. Hiermee wordt wel duidelijk hoe
belangrijk deze kracht is en hoe heilig. Deze kracht beledigen, betekent
eigenlijk dat je de waarheid geweld aandoet. We kunnen de heilige Geest ‘bedroeven’ door wat we doen en zeggen, waardoor hij ons (tijdelijk) verlaat.
Ik zelf heb de heilige Geest vaak mogen ervaren. Het is op die momenten dat je je ‘gestuurd’ voelt, je gaat langs bij iemand die er op datmoment helemaal doorheen zit. Na je bezoek, lijkt de wereld weer wat lichter, is er weer hoop. De heilige Geest wordt dan ook de ‘Trooster’ genoemd, hij troost ons op momenten dat we het hard nodig hebben. Bij verdriet is de heilige Geest vaak voor mij het antwoord geweest. Maar ook bij beslissingen of keuzes, kon ik weleens ervaren dat niet ik maar een zachte ‘kracht’ buiten mij, me omvatte en leidde. Ook tijdens het bidden vraag ik weleens of de heilige Geest mijn gebed wil leiden, zodat ik in ieder geval niet verval in mijn eigen ‘riedeltje’ maar mijn gebed geleid wordt. Het gaat dan vanzelf, het is geïnspireerd.
Ook mogen we de handen opleggen als we de leiding van de heilige Geest
ervaren. Iemand die genezing behoeft kan die ontvangen. Je mag dan je handen
opleggen en bidden dat deze persoon genezen mag worden. Als God het wil,
gebeurt dit ook. Uiteraard vraagt dit ook overgave en geloof van de
persoon voor wie je bidt En als het niet gebeurt, dan is de kracht en vertroosting van deze handeling al heel groot. Een oprecht gebed keert nooit ‘leeg’ terug, wordt altijd verhoord. Alleen wij bepalen niet hoe.
Ook het ‘wegsturen’ van kwade geesten of machten kan door de
kracht van de heilige Geest, dat is een kwestie van groot vertrouwen en
natuurlijk staat er niet achter iedere boom of struik een ‘demon’. Sommige
mensen kunnen er een behoorlijke show van maken … De Geest geeft vanzelf in of
er speciaal gebed vereist is om bepaalde negatieve krachten uit ons leven te
weren. En hoe vaak zijn wij zelf niet die negatieve kracht … het vraagt veel
inzicht en nuchterheid hoe hiermee om te gaan. Overigens is het uitspreken van de Naam van Jezus, voldoende om demonen of kwade krachten, weg te jagen.
Helaas zie je in veel kerken dat de heilige Geest maar een marginale plek heeft. Er zijn zelfs kerken die beweren dat het ‘toen’ gold, die bijzondere uitstorting en dat we het nu maar moeten doen met de Bijbel.Uiteraard is dit heel kortzichtig en sluit je daarmee de deur naar het hemelrijk. Gelukkig zijn er Pinkster – en charismatische gemeenten die de Heilige geest wel bewust uitnodigen en zonder voorbehoud bidden in tongen, de handen opleggen, boze machten wegsturen en profeteren. Het geloof ‘leeft’. Er is actie en inspiratie.
Toch kan je lezen in 1 Korintiërs: 13 dat de liefde het belangrijkst is van
alles wat de Geest ons (in)geeft. We kunnen door geloof bergen verzetten maar
zonder de liefde zal alles wat we doen, uiteindelijk leeg zijn. Er zijn ons dus
veel sleutels in handen gegeven, maar zonder de liefde, blijft de deur op slot.
