Ik ben al de nodige jaren bekeerd. Het is een pad wat je op een gegeven moment gewoon gaat. Je kiest voor de Heer en dan ga je met vallen en opstaan je weg met Hem.
Toch heb ik me ook al die jaren afgevraagd waarom veel gelovige mensen worstelen. Hiermee bedoel ik niet dat er geen pijn en verdriet in je leven meer is als je gelovig bent geworden, ik bedoel ook niet dat je niet meer de leegte van het bestaan kunt ervaren of de manier waarop mensen elkaar pijn of verdriet doen. Jezus heeft gezegd dat zijn volgelingen alles mee kunnen maken wat hij heeft meegemaakt. Pijn, verdriet, afwijzing, verlatenheid. Maar dus ook genade, bekering, genezing, vrede, liefde, kracht, wijsheid, overvloed in de zin van een volle leegte in jezelf. De leegte die je in je had, is nu ‘vol’ met liefde. Maar is dit ook wat we ervaren? Of proberen we het toch nog steeds zelf in te vullen?
Ik ben geen groot evangelist, vaak zit ik verlegen om woorden om te praten over Jezus, over God. Ik doe het zeker en ik schaam me absoluut niet voor mijn geloof. Maar woorden kunnen soms ook zo leeg zijn … en hoe leg je een ongelovig mens uit wat God voor jou betekent … de Heilige geest helpt ons daarbij en zal ons steunen maar vaak voel ik me ook een stuntel. Ik wil me niet ‘verpakken’ in mooie zinnen, ik hoop dat mensen ‘zien’ wat God in mijn leven doet. En dat ik daarop kan inhaken als mensen me vragen hoe ik leef en waarom ik gelukkig ben, dwars door alles heen.
Er is een kant van God die je niet kunt benoemen, die je niet kunt vangen in woorden. Alle woorden doen eigenlijk zijn ware wezen tekort. God kan je eigenlijk alleen maar ‘ervaren’. Dat is genade. Dat is een religieus leven. Sommige mensen leggen religieus uit als een negatief woord maar het betekent gewoon verbonden zijn met God.
Kerken, de Bijbel, Jezus verwijzen naar God. En zo zijn er nog veel meer godsdienstige stromingen die hetzelfde doen. Het verwijzen naar God is niet God zelf. Dat moet je ervaren, dan pas begrijp je waarom je al die jaren hebt gebeden, hebt Bijbel gelezen of naar de kerk bent gegaan om die genade te proeven. De ervaring dat je er altijd al was, dat God je altijd heeft gezien en geroepen. Dat je in zijn aanwezigheid, stil mag zijn, je mag overgeven, een kind mag zijn. En je ten diepste verbonden weet met het leven, want God is het leven.
Vandaag ervoer ik die staat van genade. Het was een doodgewone dag. Ik was bezig met mijn werk en opeens leek het alsof er een zware deken van mijn schouders viel, of liever werd afgenomen. Het ging heel subtiel maar het leek net of er op dat moment een soort ‘licht’ in mijn leven opging. Ik ervoer een heel grote verbondenheid met alles en iedereen om me heen. Niets scheidde me af van wat om me heen was. Ik kon in ieder mens, iets moois zien. Ik leek wel een bloemetje wat langzaam openging na een lange en koude winter.
Mijn gedachten waren onverdeeld en helder, mijn stem werd rustig en ik voelde me ongelooflijk ontspannen. Net of ik terug was van een heel lange vakantie. Dit terwijl ik een hectische baan heb en het er vaak allesbehalve ontspannen aan toe gaat.
Niets irriteerde me, ik voelde alle mensen om me heen als broeders en zusters allemaal op weg naar een doel: het licht.
Toen bedacht ik me; waarom voel ik me zo? Ik heb me jarenlang niet zo ‘heel’ gevoeld, zo compleet, zo ‘af’. en ik bedacht dat ik deze ochtend met mijn man een gesprek had waarin hij zei: “Je kunt gewoon op God vertrouwen.” Dat is alles.
Natuurlijk was dit niet nieuw voor me want dat doe ik ook. Maar blijkbaar moest ik het nu nog, of opnieuw, volledig ervaren. Weer als een kind worden. Ik heb hier geen moeite voor gedaan, heb verder ook niet meer na ons gesprek stilgestaan, maar tijdens deze dag gebeurde het gewoon. Ik kwam in de genade van God. Niet als gedachte, niet als gebed, niet als idee. Ik ervoer het alsof ik van de ene naar de andere dimensie ging, misschien wel een stukje hemel op aarde ervoer. Een kind was van de allerhoogste.
Terwijl ik dit stukje schrijf voel ik me ongelooflijk dankbaar. Want genade is alles wat we nodig hebben en die genade is echt genoeg.
