Ik las onlangs dat het evangelie door veel mensen wordt beschouwd als een ‘warme jas’ voor mensen die te lang in de kou hebben gestaan. Voor de mensen die het dus niet allemaal voor elkaar of op een rijtje hebben.
En dat is zo. Als je het Evangelie leest, dan gaat Jezus vaak naar die mensen die niet zo hoog over zichzelf opgeven, misschien zelfs beschaamd zijn over wie ze zijn. Het zijn de marginalen; de hoeren, de oplichters, de uitgestotenen, de melaatsen. Jezus vindt bij hun een open hart en geest. Deze mensen horen niet alleen, ze doen. Ze willen dat hun leven verandert door zich te verbinden met God. Hun zonden (dwalingen) achter zich latend en door zijn hand vast te pakken, weer beginnen met een schoon gewassen lei. Mensen worden zichzelf, komen tot bloei.
Toch zou het jammer zijn als het Evangelie alleen op die manier wordt gezien, het is bedoeld voor ieder mens. Jezus had ook vissers, intellectuelen, mensen met een ‘gewoon’ leven, die hem volgden.
Wel beschouwd is ieder mens vroeg of laat een van die marginalen; je kunt ziek worden, je ‘looks’ verliezen, je baan, je status, een dierbare, alles waar jij je identiteit aan ontleende en wat dan? Wat blijft er dan over om aan vast te klampen … want al beweren mensen die niet geloven dat ze ‘het allemaal wel zelf kunnen’ dan is dit bij nader inzien vooral gebaseerd op de omstandigheden. Iemand met wie het goed gaat, zal niet snel denken dat hij God nodig heeft, iemand die diep valt zal eerder na gaan denken over zijn verhouding en plek in en met het grotere geheel. En of God dan toch bestaat.
Het Evangelie is ook niet een puur moralistisch verhaal. Het doet wel een appel op onze moraliteit. Hoe staan we tegenover de levensvragen die elke dag op ons afkomen? Onverschillig of nemen we verantwoordelijkheid voor wat we denken en doen.
Heel lang is Nederland gefundeerd geweest op Bijbelse ‘joods-christelijke’ principes. Zoals omzien naar je naaste, zorgen voor je naaste, ziekenhuizen, scholen, het sociale zekerheidstelsel het komt bijna allemaal voort uit deze Bijbelse waarden omdat Nederland een christelijk land is (geweest).
Nu, met de afbrokkeling van deze waarden, zie je het effect ook om je heen. Mensen worden veel meer op zichzelf teruggeworpen en waar geen vangnet is, stappen veel kerken weer in het gat wat ontstaat. Door onze christelijke waarden te verloochenen, of dit nu voortkomt uit een doorgeslagen libertijnse houding van de regering en media of omdat mensen zelf niet meer willen nadenken of nare ervaringen hebben met godsdienst, gooi je het kind met het badwater weg.
Godsdienst, religie is veel meer dan een uiterlijk plaatje waaraan mensen willen of denken te moeten voldoen of het naar de kerk gaan. Het raakt de ziel van ons wezen omdat de mens diep van binnen religieus is en altijd zoekende is naar antwoorden over de zin van het bestaan … Is dit een pleidooi voor het christelijk geloof? Misschien, ik kan alleen delen wat voor mij heeft gewerkt. Maar misschien is het meer nog een constatering dat we dieper dan we beseffen, verbonden zijn met God en onze naaste of we dit nu wel of niet scharen onder een godsdienstig label …
