//www.youtube.com/embed/ErQVAB4yR2M
Dit is muziek die je hart raakt en je in contact brengt met de diepten van je ziel waardoor je nog maar een ding wil doen … je uitstrekken naar God en zijn nabijheid ervaren. Dit is zo mooi!
Maand: oktober 2013
Als je kijkt naar het Oude Testament (ook wel het Eerste Testament genoemd) dan zie je dat God zijn volk (de joden) oproept om bepaalde reinheid- en spijswetten, na te leven.
Een bekend voorbeeld is het varken wat niet gegeten mag worden omdat:
“ En zwijnen hebben wel gespleten hoeven, maar herkauwen niet; daarom moet u ook die als onrein beschouwen.” (uit NT Deuteronomium 14:8)
God had een bedoeling met deze wetten en orthodoxe maar ook gematigde joden houden zich nog steeds aan deze wetten.
Christenen hoeven zich niet aan de spijswetten de houden. Een christen mag in principe alles eten en drinken en valt niet onder “de wet”, zoals de joden dit doen. Een christen is vrijgekocht door Jezus aan het kruis en hoeft zich niet aan allerlei wetten te houden die te maken hebben met rituele reinheid of spijzen.
[De eerste christenen waren joden en die hielden zich wel aan de wet omdat dit bij hun cultuur hoorde. Jezus, zelf een jood hield zich waarschijnlijk ook gewoon aan de wet. Mensen uit andere culturen die tot bekering kwamen en christen werden, hoefden echter niet de joodse wet te gaan naleven. Hierover kun je lezen in het boek Handelingen in het NT. ]
Toch zijn er christenen die de spijswetten willen naleven en bijvoorbeeld het varken niet eten. Het varken wordt vaak verketterd als onrein of ‘vies’ vanwege de spijswetten terwijl er verder niets over de eigenschappen of kwaliteiten van het dier gezegd wordt in dit bijbelgedeelte … [Varkens zijn vrij intelligent en genetisch lijken wij op het varken, vandaar dat sommige mensen nog leven dankzij de geïmplanteerde hartkleppen van een varken. Maar dit terzijde.]
Jezus wijst ons er juist op dat onreinheid iets is van het hart en dat dit veel zwaarder weegt dan het feit of je wel of niet varkensvlees wilt eten – of misschien helemaal geen vlees of vis wilt eten – of je al dan niet de sabbat houdt enz..
Juist het dwangmatig naleven van de wet kan ertoe leiden dat je denkt op de juiste weg te zijn, terwijl je hart verstard is. Je rechtvaardigt jezelf omdat je denkt het door ‘de wet’ te redden. Jezus veroordeelde deze houding bij de schriftgeleerden van zijn tijd. Deze mensen wisten precies welke wetten God aan zijn volk, de joden, had gegeven en vaak werden de wetten nog meer uitgebreid met andere wetjes waardoor de gewone man gebukt ging onder een zware last en hierdoor het zicht verloor op de levende God en verstrikt raakte in een ‘dorre’ wet.
Uiteindelijk gaat het volgens Jezus om je innerlijke motivatie waarom doe je iets en waarom juist niet, wat leeft er diep in je hart? Daarop zal je beoordeeld worden ….
Jezus zegt hierover in het Nieuwe Testament in het boek Marcus 7:18-23:
“Ziet u niet in dat alles wat van buitenaf de mens binnengaat, hem niet kan verontreinigen? Want het komt niet in zijn hart maar in zijn buik en gaat in de afzondering (= de WC) naar buiten. Zo wordt al het voedsel gereinigd.
En Hij zei: Wat de mens uitkomt, dat verontreinigt de mens.
Want van binnenuit, uit het hart van de mensen, komen voort kwade overwegingen, alle overspel, ontucht, moord, diefstal, hebzucht, allerlei kwaadaardigheid, bedrog, losbandigheid, afgunst, lastering, hoogmoed, dwaasheid; al deze slechte dingen komen van binnenuit en verontreinigen de mens.”
Als je het geloof in God wilt uitleggen dan is dat niet altijd even eenvoudig. Je kunt gaan afdwalen en het standpunt gaan uitleggen van je gemeente of een heel afstandelijk verhaal beginnen over wie Jezus volgens jou was. Of je gaat jezelf verdedigen om vooral te laten zien dat het christelijk geloof niet achterlijk of achterhaald is …
Maar als we naar Jezus kijken dan is de boodschap die hij had toen hij zijn prediking begon heel simpel: “Bekeert u want het Koninkrijk van God is nabij.”
Bekeren betekent in deze context dat je tot inzicht komt en inkeer. Je begrijpt dat je leven zonder God, nergens toe leidt. Dat je dwaalt.
In het ego-tijdperk waarin we nu leven is dat voor veel mensen moeilijk om te erkennen. Er wordt in onze maatschappij gewezen op ons eigen potentieel en hoe we dat volledig moeten inzetten voor onze eigen doelen en ontplooiing. Wij moeten tot ons recht komen en het ‘gaan maken.’
Op sites als Facebook zie je duizenden kleine koninkrijkjes met prinsjes en prinsesjes die het belangrijk vinden om hun ‘aanhang’ duidelijk te maken hoe geweldig hun leven is. Vaak doet het denken aan de tovenaar uit de film de Wizard of Oz. Als het doek letterlijk valt, dan zie je dat de man zich met een lichtprojectie heel groot en indrukwekkend maakte maar in feite maar een simpele man is als zijn ‘hulpmiddelen’ hem in de steek laten.
Wie zijn wij als onze FB-pagina even uit de lucht is of de smartphone het laat afweten? En we geconfronteerd worden met de stilte en de levensvragen die diep in onszelf verborgen liggen en antwoord vragen?
Jezus zegt daarop: ” Kom allen naar Mij toe die afgemat en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem mijn juk op en kom bij Mij in de leer, omdat Ik zachtmoedig ben en eenvoudig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel.”
Wat een uitnodiging! Ik mag rusten bij Jezus mijn eigen ego loslaten en bij hem mijn vragen neerleggen. Word ik dan passief en sloom? Nee, mijn leven zal een richting krijgen die ingegeven is door de Allerhoogste meer dan dat is eigenlijk niet nodig.
Werkgroep Rozenhart richt zich op de essentie van de boodschap van Jezus: Liefde.
Als individu maar ook samen, kun je nadenken en praten over de volgende uitspraak van Jezus:
Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.
Door de christenheid is deze boodschap vaak gebruikt als verdediging van het eigen gelijk: niemand komt tot God de Vader dan door Jezus. Maar als de boodschap van Jezus liefde is, dan kan je deze uitspraak ook als volgt lezen.
Liefde is de Weg, de Waarheid en het Leven, niemand komt tot de Vader dan door Liefde.
In die context wordt de boodschap van Jezus begrijpelijker, ruimer en toegankelijk voor iedereen die zich verbonden met hem weet, of je nu wel of niet naar een kerk gaat wel of geen christen bent.
Werkgroep Rozenhart wil ook dieper ingaan op de betekenis van het teken van de Mensenzoon, (Mattheus 24:30 – NT) en wat het teken voor boodschap heeft voor de wereld waarin we nu leven.
Ieder mens heeft de individuele verantwoordelijkheid om na te denken over de betekenis van liefde en waarheid in zijn leven. Gezamenlijk kun je daar verder op ingaan. Werkgroep Rozenhart vindt beide benaderingen belangrijk omdat je in relatie vaak ontdekt wat je werkelijk denkt en waar je voor staat en als individu je eigen verantwoordelijkheid hebt voor de plek die je in deze wereld inneemt.