In de Bijbel wordt het onderwerp geld en goed niet onderschat. Jezus zegt dat je aan de schat van iemand kunt zien waar zijn hart is: bij God of het geld. Hiermee ontkent hij niet dat geld onbelangrijk is maar wel dat het niet de rol van God in ons leven kan vervangen net zomin als een auto, huis of baan dit kunnen. Alles is van God dus ons hele leven is overgegeven aan zijn genade wat we hebben, krijgen we van Hem. Toch kan onze zucht naar zekerheid ertoe leiden dat we harder gaan werken, sparen voordat we het doorhebben zitten we op onze eigen troon.
Een recente reis naar India confronteerde me met de enorme armoede die je daar kunt aantreffen. De allerarmsten leven langs de weg dichtbij de stad in zelf opgezette tentjes van vuilniszakken en houten palen. Kinderen lopen over vuilnishopen en moeders staan met uitgestrekte handen te bedelen. Natuurlijk komt in dit land ook veel oplichting voor, je hebt koppelbazen die vrouwen met kinderen (soms niet eens van henzelf) op straat sturen en laten bedelen. Het geld wordt aan het einde van de dag geïncasseerd door deze bazen.
Sommige kinderen zijn opzettelijk mismaakt om geld binnen te halen. Een kind moet je dan ook nooit geld geven maar een pen of een speeltje, daar zijn ze dolblij mee en misschien opent het de ogen van de ouders dat het kind op school hoort (als daar geld voor is). De bedelaars die wat ouder zijn, zijn al blij met wat roepies (100 roepie is op dit moment 1,70 euro waard) dat betekent eten voor die dag.
Wat heb ik een mooie mensen gezien onder de bedelaars die soms niet konden lopen en zich behendig maar slepend over straat voortbewogen wat een ontwapenende ogen, mooie lach en onschuldige gezichten! Je wordt er stil en ontroerd van …
Ondanks deze ellende zijn de kinderen vaak open, lief, tonen interesse en zijn niet verhard door hun bestaan. Door het hindoe geloof is er sprake van een zekere berusting: je bent nu arm omdat je mogelijk in een vorig leven niet goed hebt gehandeld (dit heet karma, de wet van oorzaak en gevolg, misschien dat in een volgend leven=reïncarnatie, de omstandigheden beter liggen).
Dit komt op ons passief en fatalistisch over maar het heeft tegelijk te maken met overgave. De hindoe geeft zijn leven over aan zijn God. Het maakt de mensen over het algemeen rustig, ingetogen, bescheiden en je ziet veel Indiërs die het leven gewoon aangaan zonder pretenties, zonder ‘ik heb recht op’ maar leven en laten leven wat een les voor ons rijke Westerlingen, die geestelijk vaak arm zijn.
Wil dit zeggen dat we de armen dan moeten laten creperen? Nee, want ook de beter bedeelde mens heeft zijn rol en verantwoordelijkheid gekregen in de kringloop van het leven en moet dus geven van wat hij heeft; doe goed en zie niet om. Of dit nu in Nederland is of in India.