Ze had jarenlang getuigd over haar geloof op internet. Het was belangrijk om mensen op die manier te laten weten dat er meer is dan het dagelijkse gevecht om een bestaan. Dat er liefde bestaat die verder gaat dan voorwaardelijkheid. De voorwaardelijkheid waarmee mensen elkaar de maat nemen: als jij lief bent voor mij, dan ben ik het voor jou maar als je dat niet meer bent dan vind ik je niet meer lief.
Als jij denkt zoals ik dan mag ik je wel maar doe je dat niet, dan moet ik je niet. En zo gaan we vaak met elkaar om: voorspelbaar.

De psychologie verdient goud geld met het onderzoeken van ingetrapte deuren, als je haar moet geloven zijn mensen primaten in pak die nog steeds worden gedreven door primaire impulsen als leven en overleven, eten of gegeten worden en natuurlijk de voortplanting. Hoe simpel!

Haar ontmoeting met Jezus had een deur opengezet naar onvoorwaardelijke liefde, onbegrijpelijke liefde en oneindige liefde. Die deur staat altijd open en als zij zelf haar ‘deur’ openzet, dan valt iets van dat licht, die liefde op de contouren van haar bestaan. Wordt alles mooier en lichter. Krijgen de zaken in haar leven, betekenis.

Dan wordt duidelijk dat God de mensen liefheeft en met zijn schepping het beste voorheeft. God is de dirigent die uit onze instrumenten de mooiste klanken kan voortbrengen maar dan moeten we wel bereid zijn te luisteren naar zijn instructies. Zonder hem klinken valse tonen, is er geen maat en overstemmen we elkaar.

Ze wist niet wie ze met haar boodschap had bereikt, eigenlijk gaf ze door wat ze zelf had ontvangen … Nu was er de overweging om te stoppen met getuigen via het net, ze had gedaan wat ze wilde doen en misschien was het tijd om het een andere manier te vinden om de boodschap door te geven. Ze zou erover nadenken en voor bidden.

Matteus 5